KEMOTOTERAPİ-1

Lösemi tedavisi aslında o küçücük bedenlerin kaldıramayacağı kadar ağır bir süreç… Kanserli hücreleri yok etmek için bilimin geliştirdiği tek çare kimyasal ilaçlardır. Kullanılan bu kimyasal ilaçlar vücuttaki kanserli hücreleri yok ettiği gibi vücudun savunmasında görevli savaşçı iyi hücreleri de bitirir… Vücut kimyasal ilaçların vücuda girmesiyle beraber tamamen savunmasızdır. Asıl tehlike de budur aslında… Masumun hayatını alan lösemi değildir. Savunma mekanizmasının bitmesiyle beraber bir nezle mikrobu, masum bir bakteridir ölüme neden olan… Bu nedenle savunma mekanizmalarının güçlendirilmesi amaçlanır normal savaşçı hücreler yeniden üretilinceye kadar. Süreç çok zorludur… Kemoterapi tek çare olarak sunulur bizlere… Başka bir tedavi yöntemi de yoktur zaten. Verilen kimyasal ilaçların inanılmaz yan etkileri vardır. Bundan çokça bahsedilmez, moraliniz bozulmasın diye. İnancım o dur ki "KEMOTERAPİ" gerçeği koca bir toz pembe yalandır… Ama maalesef başka bir çıkar yolun da yoktur bu süreçte…Kabul edersin Kemoterapiyi…Bir anne bir baba olarak bir abla olarak kimyasaldan şifa umarsın… Lösemi tedavisi mümkün müdür? Tedavi süreci içinde şunu tecrübe ettim…Kemoterapi Lösemi hastalığı için çözüm değildir. Aslında kemoterapiyi kabul etmekle beraber ölüme razı oluyorsun bir yerde. Vücut bu sistemle tamamen savunmasız hale gelir. Toparlamaya çalışırsın vücudu.. İşte burada ilahi kudret devreye girer. Yapabileceğin aslında çok fazla bir şey yoktur. Doktorlar sürekli vücudu takviye ettiklerini söylerler. Kendileri de inanmazlar aslında bu koca yalana. İnanmak isterler yan etkiler gelişmesin, vücut mikrop kapmasın, hastalık tekrar etmesin, farklı komplikasyonlar gelişmesin diye… Alınan ilaçlarla beraber zamanla yemek yiyemez hale gelir, yutamazsın yediklerini… Su kezzap gibi yakarak geçer boğazından midene. Çocuğun bakar umutsuzca gözlerine “anne suyu içemiyorum” yanıyor acıyor anne diyerek… Ağız içi, boğazları, vücudu yara içindedir… Gözlerinin içine bakarak ağlar çaresizce…Evladının eridiğini görürsün… Kilo kaybeder, zayıflar, bir deri bir kemik kalır…Sevdiği ne varsa istemese de hepsini terk etmeye başlar. Ama sen güçlüsündür yine de…İçin kan ağlasa da, erisen de kızınla beraber savaşmaya devam edersin…Umut her şeydir…Bu acılar geçecektir…Allah seni sınar her gün evladınla…Çıldırma noktasına gelirsin… İsyan edesin gelir…Edemezsin… Ağlayamazsın… Sıkarsın dişlerini, acını içine gömersin…Çünkü çok güçlü olmak zorundasındır. Savaşçı ruhun burada devreye girer, evladına o ruhu aşılamaya çalışırsın. Bilirsin ki, hayal edersin ki bu acılar geçecek… Bilirsin ki o çocukların kahramanları anneleridir. Bilirsin ki kahraman kaybederse film biter…